Bij mineure beschadigingen van bv. menisci of kraakbeen kan dit vaak met een kleinere ingreep (artroscopie) verholpen worden.
Indien de beschadiging van het kraakbeen evenwel te vergevorderd is, helpen kleine oplossingen niet meer en is soms prothesechirurgie de enige mogelijkheid.
Er zijn verschillende oorzaken van kraakbeenbeschadiging:
- Kraakbeenbeschadiging ten gevolge van een trauma
- Kraakbeenbeschadiging ten gevolge van reuma
- Kraakbeenbeschadiging ten gevolge van artrose
Artrose komt het meeste voor en ontstaat door een geleidelijke degeneratie van het kraakbeen. Dit kan komen omdat het kraakbeen familiaal bepaald van minder goede kwaliteit is of omdat het overmatig belast werd bv. door zwaar werk of obesitas of door een asafwijking van het lidmaat.
Op een bepaald ogenblik kan het kraakbeen zo fel weggesleten zijn, dat er bot op bot contact is. Dit gaat dan gepaard met pijn bij het belasten van het gewricht, waardoor men vaak niet meer ver kan stappen of moeilijk nog trappen kan doen.
Vaak is er ook startpijn (stijfheid na een tijdje zitten).
Doordat er geen mooie gladde glijvakken meer zijn, kan de knie bij bepaalde bewegingen blokkeren of doorschieten.
Geleidelijk aan gaat ook het bot verder vervormen, waardoor de beweeglijkheid van het kniescharnier beperkt wordt en waardoor er een O-been of een X-been kan gaan ontstaan. Vaak ontstaan ook benige aangroeisels of "papegaaienbekken" en soms zijn er losse stukjes in het gewricht (= gewrichtsmuizen).
Bij een reumatische aantasting van het gewrichtskraakbeen ontstaat het probleem niet zozeer door een mechanische slijtage zoals bij artrose, doch eerder door een chronische ontsteking in het kniegewricht, waardoor het kraakbeen aangetast is.
Tenslotte kan het kraakbeen beschadigd zijn ten gevolge van een trauma. Zo kan door een breuk het gewrichtsvlak beschadigd raken.
Zo kan ten gevolge van een breuk in het kniegewricht het gewrichtsvlak beschadigd zijn. Ook kan ten gevolge van scheuren van belangrijke gewrichtsbanden of bij verlies van een meniscus met verloop der tijd het kraakbeen versneld afslijten met uiteindelijk artrose tot gevolg, vaak reeds op jongere leeftijd.